Vasilis Tsitsanis - Ξημερώνει και βραδιάζει [Ximeróni kai vradhiázi]

Ξημερώνει και βραδιάζει

πάντα στον ίδιο το σκοπό.

Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό,

εγώ πληρώνω τα μάτια που αγαπώ.

Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό,

εγώ πληρώνω τα μάτια που αγαπώ.

Όταν βλέπεις, ταβερνιάρη,

να σπάζω, να παραμιλώ,

μη με κατακρίνεις, μη με παίρνεις για τρελό,

εγώ πληρώνω τα μάτια που αγαπώ.

Μη με κατακρίνεις, μη με παίρνεις για τρελό,

εγώ πληρώνω τα μάτια που αγαπώ.

Η καρδιά μου συννεφιάζει,

πέφτουν τα δάκρυα βροχή.

Σίγουρα θα πάμε, μια και φτάσαμε, ως εκεί:

εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή.

Σίγουρα θα πάμε, μια και φτάσαμε, ως εκεί:

εσύ στο χώμα κι εγώ στη φυλακή.