Neredesin, Varvara?
Ne kadar hazin ve olağan bitti
her şey.
Beni terk edip gittin ve gece
ağlayarak bağırıyorum.
Canım yandı,
yalnızlığın adımlarını duyuyorum.
Düşünmek bile korku veriyor,
hayatımı sonuna kadar yaşamam kuşkulu.
Varvara (2 kere)
Ne kadar hazin ve olağan bitti
her şey.
Beni terk edip gittin ve gece
ağlayarak bağırıyorum.
Canım yandı,
yalnızlığın adımlarını duyuyorum.
Düşünmek bile korku veriyor,
hayatımı sonuna kadar yaşamam kuşkulu.
Seninle dünyanın öbür ucuna
kaçmaya hazırdım,
Ama sen ihanet ettin, kendin oraya
kaçıp gittin.
Tel koptu ve artık
şarkım bitti (sonum geldi).
Bana hayat yok: işte
böyle işler.
Varvara (4 kere)
Bir zamanlar mutluydum, ama
mutluluk bitti.
Mutluluğun arkasından mutsuzluk,
o kadar hazin, böyle de devam etti.
Seni kapı eşiğinde artık beklemek
nafile,
Oh, ne kadar uzaklardasın, uzaklardasın, uzaklardasın
benden.