Waar ben je toch, Barbara?
Zo droevig en heel gewoon
Alles ging weg.
Ze ging van mij weg en nu in de nacht
schreeuw ik in tranen.
Ik ben gewoon gekrenkt en luister
naar de stappen van de eenzaamheid.
En het is verschrikkelijk om na te denken, en nauwelijks
leef ik het leven ten einde.
Barbara (2 keer)
Zo droevig en heel gewoon
Alles ging weg.
Ze ging van mij weg en nu in de nacht
schreeuw ik in tranen.
Ik ben gewoon gekrenkt en luister
naar de stappen van de eenzaamheid.
En het is verschrikkelijk om na te denken, en nauwelijks
leef ik het leven ten einde.
Met jou was ik bereid om weg te lopen
naar het einde van de wereld,
Maar je bent zelf veranderd, jij liep er zelf
naartoe.
De snaar was gebroken en nu is
mijn liedje uitgezongen.
Ik heb geen leven meer - Dat is
het dan.
Barbara (4 keer)
Ooit was ik gelukkig, maar
ook het geluk verliet me.
Om het geluk ben ik ongelukkig, zo
droevig, en zo verdween alles.
En wachten op een vleugeltje is
voor jou reeds nutteloos,
Ach hoe ver, ver, ver
van mij.