Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δε χόρτασαν τα χείλη σου να λέει
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου
Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα...
Όπου και να ‘σαι μην δακρύσεις
ξημέρωμα μονάχη να γυρίσεις
τ΄ αστέρια δες παράξενα θλιμμένα
να σε ρωτούν να σου μιλούν για μένα
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος...
Βαριά ποτά βαριά τσιγάρα...