Φτάνει πια Χάρε (θάνατε) και μην κουράζεσαι να με κυνηγάς .
Τώρα πια φύγε Χάρε μακριά κι έλα πάλι μιαν άλλη φορά.
Θα επιτελέσεις της μοίρας τα γραμμένα, δεν θα μ' αφήσεις να ξεφύγω...
Αλλά τώρα φύγε μακριά κι έλα πάλι μετά.
Σε τέτοιους καιρούς που τρώω και πίνω (κι σε έχω ξεχάσει)...
Τρώω και πίνω και περιπλανιέμαι στα ψηλά βουνά...
Τώρα βρήκες να 'ρθεις; ... Τώρα που προσπαθώ να ξεφύγω από σένα;
Φύγε Χάρε μακριά έλα μιαν άλλη φορά.
Ξεκίνησα μα δεν κατάφερα να προσεγγίσω τους γκρίζους λύκους.
Ψεύτη ντουνιά δεν μπόρεσα να σε πολεμήσω.
Δεν κατάφερα να σμίξω με την γυναίκα μου,την οικογένεια μου, τους αγαπημένους μου φίλους.
Φύγε Χάρε μακριά έλα μιαν άλλη φορά.
Ο Karacoğlan (ποιητής) λέει ότι ο πόνος μου είναι ο χειρότερος.
Στον κήπο αηδόνια τιτιβίζοντας κελαηδούν...
κι εσύ στο παρελθόν μου πήρες όλους τους προγόνους, φτάνει!
Φύγε πια τώρα Χάρε μακριά κι έλα μιαν άλλη φορά.
Επιπλέον:
Çıkıp boz kırlara ulaşamadım
Yalan dünya sana çıkışamadım
Eşimle dostumla buluşamadım
Var git ölüm bir zaman da yine gel
Karacoğlan der ki konup göçerken
Ecel şerbetini tas tas içerken
Yine buldun beni senden kaçarken
Var git ölüm bir zaman da yine gel
Ξεκίνησα μα δεν κατάφερα να φτάσω στα γκρίζα λιβάδια.
Ψεύτη ντουνιά δεν μπόρεσα να σε πολεμήσω.
Δεν κατάφερα να σμίξω με την γυναίκα μου,την οικογένεια μου, τους αγαπημένους μου φίλους.
Φύγε Χάρε μακριά έλα μιαν άλλη φορά.
Ο Karacoğlan (ποιητής) λέει ότι όσο μετανάστευα από φωλιά δε φωλιά,
όσο έπινα από το γλυκό ποτήρι του θανάτου (ξέφευγα από τον θάνατο)...
Εσύ πάλι με βρήκες ενώ προσπαθούσα να ξεφύγω από σένα.
Φύγε Χάρε μακριά έλα μιαν άλλη φορά.