Вуліцы ў змрок, сцены тугою цякуць (крычаць)...*
«Гразь» абудзіў, кліч ліхтароў зайiскрыў.
Дэман, блазан, і «Лэдзі» -- «змрочны кут» (“якi смрад”),
Тая -- яна..., ноччу не ведаць ёй сны.
Ахвяру хцiвайс’ ёй чакаць,... --
Ёй роўна усё, што дзён цяжар...
Аль, -- вампір -- яна,
Жадае чорную чэрнь!
Але, -- вампір -- яна,
Увысь знiкнi, і не вяртайс’!
То крылы – ночь iм засланiць,
Не ведаць ёй, ці так.
Усюду мярцвяна, -- быў/дзе Багіні позірк!...
Скура хладее -- погляд толькi прынiк’.
Мора крыві лье -- Мір той, чым жыве,
(І Свет яе ўвесь -- крыві акіян),
І стол, накрыт ёй -- бруду поўны выток-т...
Ахвяру прагна ёй жадаць,... --
Ёй роўна усё, што дзён -- ды хмары-й-б...
Аль, -- вампір -- яна,
І прагне, -- хай змрочна цемр’!
Але, -- вампір -- яна,
Ты ўзнесся, не то даклад!
А крылы -- ночы iм заслон,
Не ведае, ці так/як...
А ноч сляпа(-я)...,
Уўмеліцай та зклікае,
Застацца i з ёй --
I, на-заўжды…
З ёй ідзі!, --
I смагу ёй здаволь ты ж...
Хлусня жыве,
“Крыў лье”...
...........................................
Не выратацца, параліч (з’-)есць цябе...
Цалуеш ці т’(-ы), казаў «бывай»?
Жыццё аддаш, й не памірай?
Аль, -- вампір -- яна,
Жадае чорный мра-мрок!
Ал’, -- вампір -- яна,
Вышэй стань, кусам нябёс!
Але, -- вампір -- яна,
І прагне, -- змрочна ж, йна!
Але, -- вампір -- яна,
Ты уўзнясіс’, зкрыйса там!
Вампірачка...