Πίσω μου
μια σκηνή και δέκα χιλιάδες,
φράσεις επαναλαμβανόμενες.
Και για δες, δεν είναι όπως φαίνεται.
Δεν θα πω το καλύτερο,
ούτε θα κρύψω το χειρότερο,
βάζω το καλύτερο σακάκι.
Δεν λέω αυτό που λέω,
κάνω αυτό που δεν κάνω.
Ανάποδα! Ανάποδα!
Γιατί να είσαι θαρραλέος
δεν είναι μόνο ζήτημα τύχης.
Είναι φορές που δεν είμαι ο εαυτός μου,
ψάχνω μια καλύτερη αμφίεση,
χορεύοντας μέχρι να σβήσω.
Συγχώρεσε το θράσος μου!
Κι εσύ επίσης πρέπει δεις
πως ποτέ δεν παίζω το ρόλο μου.
Γρι σύννεφα: ποτίζω όλο τον κήπο,
όλο τον κήπο, όλα τα λουλούδια
που ποτέ δεν δοκίμασα.
Δεν ξεχνώ τα όνειρα,
επιστρέφω σ' αυτό που δεν έχει τελειώσει.
Δεν χάθηκα! Δεν χάθηκα!
Γιατί να είσαι θαρραλέος
δεν είναι μόνο ζήτημα για να σε δω.
Είναι φορές που δεν είμαι ο εαυτός μου,
ψάχνω μια καλύτερη αμφίεση,
χορεύοντας μέχρι να σβήσω.
Συγχώρεσε το θράσος μου.
Σκεφτείτε πως πια δεν είμαι εγώ,
πως η ηχώ δεν είναι η φωνή μου.
Καλύτερα χειροκρότησε και πάμε.
Για να τελειώνει αυτή η διαδικασία!
Πίσω μου
μια σκηνή και δέκα χιλιάδες,
φράσεις επαναλαμβανόμενες.
Και για δες, δεν είναι όπως φαίνεται.
Είναι φορές που δεν είμαι ο εαυτός μου,
ψάχνω μια καλύτερη αμφίεση,
χορεύοντας μέχρι να σβήσω.
Συγχώρεσε το θράσος μου!
Σκεφτείτε πως πια δεν είμαι εγώ,
πως η ηχώ δεν είναι η φωνή μου.
Καλύτερα χειροκρότησε και πάμε.
Για να τελειώνει αυτή η διαδικασία!
Δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Πείτε μου, δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Πείτε μου, δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Δώστε μου φωνή!
Φωνή!