Pożegnałam już tyle krajów, tylu ludzi!
Nigdy nie czułam by me serce tak bolało;
Niespokojne wiedząc, że ten czas przeminie
I że ty zapomnisz o naszym losie!
Rozstanie raz po raz bardziej mroczne!
Zmęczona!
Są czarne chmury w nieba błękicie,
Są fale co zatapiają w morza głębi!
Na mej pustyni nie widzę schronienia
Bez miłości na tym świecie!
Lecz jeśli wrócę i, jak myślę, zapomniałeś!
Wymieniam na inne serce pełne goryczy!
Spróbuję nie stawiać już zamków na piasku
I nigdy nie zaznać innego losu!