Πήγαινε σκέψη,Πάνω σε χρυσαφή φτερά
Πήγαινε, σε τοποθετεί πάνω στους λόφους,στις κορυφές
Όπου Χλιαρά και μουσκεμένα Μοσχοβολούν
Τα μαλαματένια γλυκά της Γενέθλιας γης
Του Ιορδάνη χαιρέτα τις ακτές
Της Ιερουσαλήμ χαιρέτα τους πύργους που έχουν γκρεμιστεί
Πατρίδα μου, όμορφη και Χαμένη!!!
Αγαπημένη και μοιραία αναπόληση, !!!
Χρυσή Άρπα των Μοιραίων προφητών
Γιατί αλλάζει η κλίση από την ιτιά;
Οι αναμνήσεις μέσα στο στήθος ζωντανές
Εκεί λαλιά του Χρόνου ήταν !!!
'Η Όμοια με της Ιερουσαλήμ τα πεπρωμένα
Βγάλε έναν ήχο τραχύ θρήνο
Άντλησε Έμπνευση, ο Θεός είναι μια έλξη συναισθημάτων
Που εμπνέει την δεινοπαθούσα αρετή