Το φεγγάρι είναι σαν φως, μια στροφή στην αιωνιότητα
στέκομαι στην άκρη δίχως φόβο
απο τον ουρανό σαν κρύα βροχή ,σαν καταρράκτης
θα πέσω δίπλα σου
νύχτες στους αυτοκινητοδρόμους και τις λεωφόρους
είμαι μόνος και ίσως να είμαι και με κάποιον
εικάζω πως πετώ
αλλά δε με νοιάζει
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα των αδιάκοπων ιστοριών
για τις οποίες, οι άνθρωποι δεν διαφωνουν μαζί μου
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα, σαν λαβωμένο πουλί
Είμαι στον πάτο, είμαι στη παγίδα
θέλω,ξέρω,προσεύχομαι
σιωπώ,φωνάζω,ουρλιάζω
καίγομαι,λιώνω,αγαπώ
χωρίς εσένα είμαι στα άκρα
Πετάλι στο τέρμα και σε πλήρη εξέλιξη
στον απάτητο δρόμο
μια αγέλη λύκων με κυνηγά
ξέρω, αυτο είναι μια μάχη επικύνδυνη
ρισκαρω, ζωγραφίζω με κιμωλία
κόκκινη το χρώμα του αίματος,στην άσφαλτο
όλα αποφασίστηκαν
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα των αδιάκοπων ιστοριών
για τις οποίες, οι άνθρωποι δεν διαφωνουν μαζί μου
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα, σαν λαβωμένο πουλί
Είμαι στον πάτο, είμαι στη παγίδα
θέλω,ξέρω,προσεύχομαι
σιωπώ,φωνάζω,ουρλιάζω
καίγομαι,λιώνω,αγαπώ
χωρίς εσένα είμαι στα άκρα
Αρχίζει η μέρα, αρχίζει η μάχη
και είμαι στην κόψη του ξυραφιού
και επαναλαμβάνω σαν προσευχή το ονομά σου
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα των αδιάκοπων ιστοριών
για τις οποίες, οι άνθρωποι δεν διαφωνουν μαζί μου
Είμαι στον πάτο, στη παγίδα, σαν λαβωμένο πουλί
Είμαι στον πάτο, είμαι στη παγίδα
θέλω,ξέρω,προσεύχομαι
σιωπώ,φωνάζω,ουρλιάζω
καίγομαι,λιώνω,αγαπώ
χωρίς εσένα είμαι στα άκρα