В последнюю осень [V poslednyuyu osen'] [Polish translation]

Ostatniej jesieni - ni wiersz, ni westchnienie,

ostatnie piosenki rozpadły się latem

i płoną kończące epokę płomienie,

a my oglądamy grę cieni i świateł.

Ostatniej jesieni,

Ostatniej jesieni.

Jesienna wichura z lekkością przegnała

to wszystko, co dusiło nas pylną nocą.

To, co się tłoczyło, igrało, błyszczało,

wiatr z osik rozerwał na strzępy z przemocą.

Ostatniej jesieni,

Ostatniej jesieni.

Ach Aleksandrze Puszkinie kochany,

dlaczego ty nic nam nie powiedziałeś,

co było przez ciebie naprawdę szukane

i co tej ostatniej jesieni wiedziałeś.

Ostatniej jesieni,

Ostatniej jesieni.

Wygłodniałe morze z sykiem przetrawiło

Jesienny krąg słońca hen za obłokami -

już nawet nie wspomnisz, że kiedyś tam było,

nie dotkniesz pylących źdźbeł trawy rękami.

Odchodzą w tę ostatnią jesień poeci,

nie wrócisz ich tutaj - zatrzaśnięto bramy.

Pozostały deszcze w lodowatym lecie,

pozostała miłość, co ożywi kamień.