Vóce 'e nòtte

Si 'sta vóce te scéta 'int' 'a nuttata,

mèntre t'astrigne 'o spóso tujo vicino...

Statte scetata, si vuó' stá scetata,

ma fa' vedé ca duórme a suónno chino...

Nun ghí vicino ê llastre pe' fá 'a spia,

pecché nun puó' sbagliá 'sta vóce è 'a mia...

E' 'a stéssa vóce 'e quanno tutt'e duje,

scurnuse, nce parlávamo cu 'o "vvuje".

Si 'sta vóce te canta dint''o còre

chéllo ca nun te cérco e nun te dico;

tutt''o turmiénto 'e nu luntano ammóre,

tutto ll'ammóre 'e nu turmiénto antico...

Si te vène na smania 'e vulé bène,

na smania 'e vase córrere p' 'e vvéne,

nu fuóco che t'abbrucia cómm'a cche,

vásate a chillo... che te 'mpòrta 'e me?

Si 'sta vóce, che chiagne 'int' 'a nuttata,

te scéta 'o spóso, nun avé paura...

Vide ch'è sènza nòmme 'a serenata,

dille ca dòrme e che se rassicura...

Dille accussí: "Chi canta 'int'a 'sta via

o sarrá pazzo o mòre 'e gelusia!

Starrá chiagnènno quacche 'nfamitá...

Canta isso sulo... Ma che canta a ffá?!..."

Starrá chiagnénno quacche 'nfamitá...

Canta isso sulo... Ma che canta a ffá?!..."