Κουβαλάω τη φωνή σου στη φωνή μου,
ηχογραφημένη με αεροζόλ.
Το φιλί σου φάντασμα
κολλημένο στο κάτω χείλος μου
και ο χάρτης της γύμνιας σου.
Κουβαλάω το πρίσμα των ματιών σου
στο αστροναυτικό μου κράνος
και τη ντροπαλή αυγή των κυττάρων σου.
Και όλες οι νύχτες,
κάτω από τον γαλαξία,
φαίνονται ατελείωτες
αν εσύ δεν είσαι (εδώ)
Και όλες τις νύχτες
από το παράθυρό μου
ξορκίζω το όνομά σου το αθάνατο.
Και είναι που κλαίει το δέρμα μου
όταν αμαυρώνεται από τη λαχτάρα.
Φουσκώνει το μυαλό μου με τόσες αναμνήσεις
και πια δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Και στο χαλί των ονείρων σου
είμαι η αλήτικη ακτίδα
και λιποθυμά και αρρωσταίνει
αλλά δε σβήνει.
Και όλες οι νύχτες,
κάτω από τον γαλαξία,
φαίνονται ατελείωτες
αν εσύ δεν είσαι (εδώ)
Και όλες τις νύχτες
από το παράθυρό μου
ξορκίζω το όνομά σου το αθάνατο.
Κουβαλάω το πρίσμα των ματιών σου
στο αστροναυτικό μου κράνος
και τη ντροπαλή αυγή των κυττάρων σου.
Γαλαξίας Γαλαξίας Γαλαξίας
αν δεν είσαι (εδώ)
Γαλαξίας Γαλαξίας Γαλαξίας
και ξέρω πως θα σε ξανασυναντήσω.