Η μεγάλη επιθυμία να ζήσω και να περιφέρομαι ελεύθερη
Λάμπει στο σκοτάδι και μεγαλώνει μέσα μου
Κρατάς το χέρι μου, μα δε καταλαβαίνεις
Έτσι εκεί που πάει, δε θα είσαι στο τέλος...
Ονειρεύομαι με χρώματα να αρπάξω την ευκαιρία
Ονειρεύομαι να προσπαθώ για το τέλειο ρομάντζο
Ψάχνοντας την πόρτα για να ανοίξω το μυαλό σου
Ψάχνοντας τη θεραπεία του ανθρώπινου είδους
Βοήθησε μας, πνιγόμαστε...
Βαθιά μέσα...
Γιατί βρέχει... βρέχει... βρέχει καταρρακτωδώς στην ουτοπία;
Γιατί πρέπει να σκοτώνει την ιδέα του ποιοι είμαστε;
Γιατί βρέχει... βρέχει... βρέχει καταρρακτωδώς στην ουτοπία;
Πώς τα φώτα θα σβήσουν, λέγοντας μας ποιοι είμαστε;
Ψάχνω για απαντήσεις, δε δίνονται δωρεάν
Πονάς κατά βάθος, υπάρχει ζωή μέσα μου;
Κρατάς το χέρι μου, μα δε καταλαβαίνεις
Παίρνεις τον δρόμο μόνη σου στο τέλος...
Ονειρεύομαι με χρώματα, χωρίς σύνορα εκεί
Ονειρεύομαι το όνειρο και θα τραγουδήσω να το μοιραστώ
Ψάχνοντας την πόρτα για να ανοίξω το μυαλό σου
Ψάχνοντας τη θεραπεία του ανθρώπινου είδους
Βοήθησε μας, πνιγόμαστε...
Βαθιά μέσα...
Γιατί βρέχει... βρέχει... βρέχει καταρρακτωδώς στην ουτοπία;
Γιατί πρέπει να σκοτώνει την ιδέα του ποιοι είμαστε;
Γιατί βρέχει... βρέχει... βρέχει καταρρακτωδώς στην ουτοπία;
Πώς τα φώτα θα σβήσουν, λέγοντας μας ποιοι είμαστε;