Wanneer ik gedeprimeerd raak door dit aardse gedoe / en ik gewoon moeite heb om met mensen geconfronteerd te worden / dan klim ik de trap op helemaal naar boven / en dan raken al mij zorgen op drift, regelrecht de ruimte in...
Op het dak is het zo vredig als maar kan / En daar word ik niet geplaagd door wat daar beneden ligt, o nee...
Wanneer ik dus thuis kom, moe en verslagen
dan ga ik naar boven naar de frisse, aangename lucht
Ik trek me ver terug van de krioelende menigte
en het gejaagde gedruis beneden op straat.
Op het dak is de enige plek die ik ken.
Kijk nu 's naar de stad, schatje,
Je hoeft slechts te wensen om 't voor elkaar te krijgen
Kom mee 't dak op
En 's nachts voeren de sterren kosteloos een schouwspel op
En, liefste, je kunt mijn deelgenoot zijn
Dat zei ik
en ik blijf je zeggen...
Dat ik daar, pardoes middenin de stad,
een paradijs gevonden heb, vrij van problemen
En als dit wereldje jou begint te deprimeren
Dan is er plaats genoeg voor twee
Daar bovenop het dak ...