Bir rüyaydın görmüyordum, uzun zamandır uykusuzum
Susmuşum hiç konuşmuyordum, kendime bile küsmüşüm
Ne yolu vardı, ne izi vardı, karanlık aklın kuytuları
Canımın canı canımı aldı
Gitti şu kalbimin hayata bağlı parçası
Yaktı sonra küllerimi aldı, belki de fazlası
Senden bana arta kalan yorgun bir kalple gözyaşı
Unutmak isteyenler unutabilirler
Ben unutamam