Unquiet Thoughts [Polish translation]

Niespokojne myśli, dość już tej jatki!

Schowajcie swą grzeszność we wrażliwe serce.

I jyzyku, co w słów strojne szatki

Ubierasz je, nie mów nic więcej.

Zamilknij! A jeśli choć słówko piśniesz

Na szubienicy milczenia na zawsze zawiśniesz.

Lecz po cóż wstrzymywać mam myśli swoje

Lub język zniewolić w przepastnym ust lochu.

Kiedy serca mojego podwoje

Otwarte być mogą kluczem mych oczu?

W szkatułce je zamknę, a kluczyk schowam,

I zginą razem - spojrzenia, myśli i słowa.

Jak mógłbym więc spojrzeć mej pani w oczy?

Uczuciom mym ujście wszak znaleźć muszę.

Mój język w rdzy kupkę się przeistoczy,

Li nie wypowiem, co w sobie duszę.

Tó tedy! Wyraź swą żądzę i pragnienie,

Co w źródła rzek zmienia oczy, a myśli w płomienie.