Azalıyor, kayboluyor renkler
Sonu yaklaşıyor, zamanım geliyor
Bitiyor, ilhamım
Kayboluyor, bilinç denen şey
O güne dönersek, hatırlıyorum ki
Düşüncelerim net ve akıllıcaydı
Anılarmın duvarlarında
Kara lekelere rastlanamazdı
Şimdiyse belirsizlik
Beni ezip geçiyor
Bana hiçbir şey bırakmıyor
Geri çekiyor, hapsediyor
Eşitsizliğin soğukluğuna
Nerede olmam gerekiyor?
Sanki bir düşte kayboldum
Kendime dönebileceğim günü istiyorum
Serbest kaldığımda
Güneşim battığında
Ruhum sonsuza dek özgürlüğüne kavuşunca
Pişmanlık olmayacak içimde
Özgür olmak üzere
Yeniden doğacağım
Gücüm kaybolmayacak
Mücadele etmeme gerek kalmayacak
Özgür olduğumda
Beni anlatan tüm renkler kayboluyor
Uzaklara gidiyor
Beni zamanda, burada, bu anda
Tutacak hiçbir şey yok
Nerede olmam gerekiyor?
Sanki bir düşte kayboldum
Yeniden kendime dönebileceğim günü arzuluyorum
Zaman göreceli bir şey
İlk o kaybedilir
Acı ve zayıflık
Kaçılası değil
Yıllar zalimdir, bizi zayıflatırlar
Bozar ve çaresiz kılarlar
Canlılık ve anlama yetisi
Onarılası değil
İyileştir, gör, özgür bırak beni, yardım et
Artık tasa yok, artık kaybetmek yok
Kurtar beni, duy beni, yaklaş, yardım et
Kalp acısı yok, gizem yok
İyileştir, gör, özgür bırak beni, yardım et
Artık tasa yok, acı yok
Kurtar beni, duy beni, yaklaş, yardım et
Kalp acısı yok, umutsuzluk yok
(Umudumuz yok)
İyileştir, gör, özgür bırak beni, yardım et
Artık tasa yok, düzeltilecek şey yok
(Düzeltmek yok)
Özgürlük her şeyim benim,
İstiyorum, yalvarıyorum
Kurtulmam için bana güç verin
Artık dayanamıyorum
Her şeyin bitme zamanı geldi
Suçlayacak kimse yok, şans işidir talih
Anlatamayız
Kalsın
Nerede olmam gerekiyor?
Sanki bir düşte kayboldum
Kendime dönebileceğim günü istiyorum
Ne zaman serbest kalacağım?
Böyle olmamalıydı
Özgür kalıp
Kendime dönmek istiyorum
Bilincimi açın