Яшчэ адна мара знікла прэч,
Пакінула без надзеі,
(Але…) не здаюся, не здаюся.
I як бы не кружыў сусвет --
Мой ўласны свет са мною,
Не здаюся, я не здаюся!..
Так ўсё бясконца, што вакол мяне,
Бо я жыву так, нібы ўсё, нібы ўсё мажліва.
Гэты сусвет абыйду я ўвесь,
I адраджу, і ажыўлю мары ўсе я свае.
Бо па свету хаджу, вандрую-іду
Ў пошуках я, што страчана тут.
I клянус-, я знайду.
Калі жыццё было бы «шоу»,
Яшчэ б раз паглядзець, і зразумець бы, зразумець бы…
Памылкі не адчуць ў жыцці,
Пакуль не закрануць, цябе не ўдараць, не удараць...
Я знайду спосаб, і зараз, каб вярнуцца мне,
І сатру ўсё я, каб нанова жыць пачаць.
Гэты сусвет абыйду я ўвесь,
I адраджу, і ажыўлю мары ўсе я свае.
Бо па свету хаджу, вандрую-іду..,
Ў пошуках я, што страчана тут.
I клянус-, я знайду.
Тое, што маю цяпер я – без канца яно,
Бо я жыву так, нібы ўсё, нібы ўсё магчыма.
Гэты сусвет абыйду я ўвесь,
I адраджу, і ажыўлю мары я, мары ўсе.
Бо па свету хаджу, вандрую, іду
Ў пошуках я, што страчана тут.
I клянуся, я знайду!