Ιδρώτας στο μέτωπο τρέχει σε πρόσωπα φτιαγμένα από χιόνι
Έρχεται μια στιγμή στη ζωή όπου ο θάνατος μπορεί να αργεί πολύ
Ειλικρίνεια στην νεκρολογία
Ο απόγονος πασαλείφει το όνομα σου σε χαρτί
Περίμενες πολύ
Αλλά η Άνοιξη θα ανθίσει
Έχεις κυριεύσει αγάπη μέσα
Παρόλα αυτά η θλίψη είναι η καταδίκη σου
Τα χρέη έχουν πληρωθεί προ πολλού, η κληρονομιά έχει κατοχυρωθεί
Παρόλα αυτά η ταραχή κουβαριάζεται μέσα σου, μήπως ξεχάσεις
Μήπως ξεχάσεις
Στην ανατολή του ηλίου Παρασκευή πρωί
Ένα καταφύγιο για τις αμαρτίες σου
Η γραπτή αφοσίωση
Χαραγμένη στη σάρκα σου
Ο χρόνος δεν θα θεραπεύσει τις πληγές που κουβαλάς
Μεταξύ του παλαιού εγωισμού και των απελπισμένων προσευχών
Ο χρόνος δεν θα θεραπεύσει ό,τι πληγές κουβαλάς
Λίγα χρόνια της ζωής σου έχουν κλαπεί
Δείχνουμε το προφανές
Πρόσεχε το λευκό όταν είναι ξεθωριασμένο χρυσό
Η αλήθεια ενός ξένου δεν έχει ουσία εδώ
Όμως σύντομα μπορεί να έχουμε μάθει
Νεκρή συμπάθεια, η αποστροφή προχωρά
Μια φωνή ζει στο στήθος σου
Που καθησυχάζει προφυλακτικές σκέψεις
Παρόλα αυτά το ρυάκι είναι πολύ πλατύ
Για να γεφυρώσει το χάσμα που αναζήτησες
Ειλικρίνεια στην νεκρολογία
Ο απόγονος πασαλείφει το όνομα σου σε χαρτί
Ανταλλάζεις τις κακίες σου κάθε μέρα ευλαβικά
Μία ομάδα αετών περιμένουν όλοι να τους δουν
Έδωσες πάρα πολλά, μια ιπποσκευή στον απόγονο σου
Για οτιδήποτε παραβάσεις που ποτέ δεν καθρεφτίστηκαν στην θνητή αμαρτία
Θνητή αμαρτία
Είσαι ακόμα μόνος
Η μέρα βρίσκεται στο ζενίθ τώρα
Τα κατάφερες μέσα στην νύχτα
Φωνή της απώλειας
Ήρθε κι έφυγε εκτός του οπτικού πεδίου