Κάποτε ήξερα καλά τον πατέρα σου
προσπαθούσε να εμποδίσει τα δάκρυά του καθώς μιλούσε για την υγεία της μητέρας σου
υποθέτω πως ένα μέρος του απλά δεν μπορούσε να επιστρέψει
η συγχώρεση είναι ένα μάθημα που σε καταράστηκε να μάθεις
Ως κηδεμόνας σου είχα σωστές οδηγίες
για να καταλάβω την αγάπη του Θεού σε αυτές τις φωτιές της κολάσεως
όχι, δεν περιμένω να καταλάβεις
απλά να ζήσεις όση λίγη ζωή σου επιτρέπει η ραγισμένη σου καρδιά
Ίσως το φως σου να είναι ένας σπόρος
και το σκοτάδι το χώμα
παρά τις άνισες πιθανότητες
η ομορφιά σηκώνεται από τη γη
από τη γη
από τη γη
Όσο προχωρούν τα χρόνια αυτές οι ερωτήσεις παίρνουν σχήμα
δυναμώνεις ή είναι ο χρόνος που σηκώνει το βάρος;
κανείς δεν περιμένει να καταλάβεις
απλά να ζήσεις όση λίγη ζωή σου επιτρέπει η ενωμένη σου καρδιά
Πάντα θα θυμάσαι τη στιγμή που ο Θεός την πήρε μακριά
αφού εκείνη τη μέρα το βάρος του κόσμου έπεσε στους ώμους του
Ίσως το φως σου να είναι ένας σπόρος
και το σκοτάδι το χώμα
παρά τις άνισες πιθανότητες
η ομορφιά σηκώνεται από τη γη
από τη γη
Γιατί παραείσαι μικρή τώρα
οπότε γράφω αυτά τα λόγια
"το σκοτάδι υπάρχει για να δίνει πραγματική σημασία στο φως"