Un sorso in più [Polish translation]

Pamiętam straszliwy ziąb,

nieśmiałe skargi mych rodaków,

stłoczonych, upchniętych w pociągu towarowym.

Dwa dni i dwie noce bez snu

i bardzo szybko przestaliśmy

rozmawiać, bardzo szybko.

Pamiętam straszliwy ziąb

w tym dniu, gdy straciliśmy na zawsze

nasze wygłodzone dzieci,

spragnieni, pozbawieni swych ubrań.

I było to jak połykanie szkła,

i bardzo szybko przestaliśmy rozmawiać;

bardzo szybko przestaliśmy rozumieć.

I nauczyłem się wypijać

zawsze jeden łyk więcej.

I nauczyłem się wypijać

zawsze jeden łyk więcej

niż naprawdę potrzebowałem,

niż naprawdę potrzebowałem.

Pewnego dnia mógłbym poczuć pragnienie.

Pamiętam straszliwy ziąb,

strach przed zatonięciem

w łożu płonących węgli.

Jaka logika czy prawo życia

może kiedykolwiek wyjaśnić diabelskie czyny

tych wybrańców…?

I bardzo szybko przestaliśmy rozmawiać;

bardzo szybko przestaliśmy rozumieć.

I nauczyłem się wypijać

zawsze jeden łyk więcej.

I nauczyłem się wypijać

zawsze jeden łyk więcej

niż naprawdę potrzebowałem,

niż naprawdę potrzebowałem.

Pewnego dnia mógłbym poczuć pragnienie.