Un petit apartament,
Esconut devath un gran teit,
Tu e jo tots sols dehens,
Drin perguts au miei d’aqueth vueit,
Ací qu’ei la glèisa nosta,
Tà d’aquera noça,
N’i a pas nat temuenh,
Au solèr lo cèu tau viatge,
Qu’ei com un vilatge
Qui s’aluca au luenh,
La horrèra dehens la carrèra
Que braceja vent.
Jo que sèi duas cançons,
Tà tornar pintrar las pareds,
Sus la taula de carton,
Maridem la hami dab la set,
I a lo pòt de confitura
Qui’ns hè drin la gula,
Per’mor n’i a pas pan,
A la cramba lo linçòu
Dessenha sus lo sòu
Un batèu sus la mar,
Çà’i, estupa,
Escota que ns’ahupa,
Qu’èi páur a doman.
N’i averà pas nat serment,
Ni cadena ni barcalhon,
N’i averà pas nat tostemps,
Tu qu’ès tu, e jo que soi jo,
Que demoraràs sancèra,
N’èi pas hens l’istuèra
Arren a’t balhar,
Que t’ac disi shens malici,
Pas nat sacrifici,
A tu de gahar,
L’un hens l’aute
Troberà pas un aute
Que lo qui ei dejà.