Un'ora che ti ho perso [Polish translation]

Jeśli od jutra będę sama spała

Co może się stać?

Jeśli będę się bała tamtej burzy

Co może się stać?

A kiedy będzie dzwonił mój telefon

Nie będę się spieszyła, żeby go odebrać

I nie będę się malowała, żeby stać się piękną

Nigdy więcej nie będę błyszczała jak gwiazda

Wiem, że nie będzie łatwo umrzeć tylko na trochę

Mając niebijące serce do kochania

Po nas… Co pozostanie po nas?

Nie wiesz, ile bólu mi zadajesz

Jak mam teraz przekreślić

Wszystkie nasze miłosne uniesienia

Niemożliwe jest osuszenie morza

Bez tego ciepła, które Ty umiesz dawać

Ty jesteś inną częścią nas

Ale dajesz więcej trucizny niż możesz

Na moje rany sypiesz sól

Gdy śmiejesz się nad moim bólem

A ogniem swoich słów spalasz tylko mnie

Chciałabym zatrzymać czas rękoma

Tylko na chwilę

A potem cofnąć o godzinę

Jak film

Żeby zobaczyć tamte moje błędy

Podarowałabym dziesięć lat temu życiu

Pomalowałabym na biało Twoje sny

I również szarość tego dnia

Ale tego wszystkiego nie można przerwać, tego nie wiem

Lepiej umrzeć czy pooddychać jeszcze chwilę?

Po nas… Co pozostanie po nas?

Nie wiesz, ile bólu mi zadajesz

Jak mam teraz przekreślić

Wszystkie nasze miłosne uniesienia

Niemożliwe jest osuszenie morza

Bez tego ciepła, które Ty umiesz dawać

Ty jesteś inną częścią nas

Ale dajesz więcej trucizny niż możesz

Na moje rany sypiesz sól

Gdy śmiejesz się nad moim bólem

A ogniem swoich słów spalasz tylko mnie

Na moje rany sypiesz sól

Gdy śmiejesz się nad moim bólem

A ogniem swoich słów spalasz tylko mnie