Un beau grand slow [Esperanto translation]

Vintro foriras; apenaŭ kredeble,

sed ni travivis ĝin;

degelas la tero, belas la knabinoj,

en la drinkejo, estas varme.

Kelkaj promenas

kun ora ĉeneto ĉemane,

kaj aliaj, malpli bonŝancaj, kun tranĉilo.

«Ho, ĉu mi iru aŭ ne?»

Li unuglute malplenigis sian glason de tekilo,

li trairis la homamason meze de la dancejo

kaj iris petis ŝin:

«Ĉu vi volas longe, lante danci kun mi?»

Ĉar nenio enuigas pli,

ol horora filmo en fantomurbo,

iom poste, ili preferis sekvi

la vojon al la rubodeponejo.

Estis unu el tiuj milde varmaj vesperoj,

en kiuj ĉio pleniĝas;

li dankis la lunon

pro sia kombinaŭto.

Ho! ŝi premiĝis kontraŭ lin,

en tiaj momentoj fajrero sufiĉas;

kiel brulo, kiu ekflagras en la fojno

kaj konsumas la fojnejon.

Ili klinis la seĝon,

kaj li demandis:

«Kiel vi nomiĝas?»