Þar um kolsvarta nótt, ég kvaldist og yndist
Nú, ég kann varla að lýsa hvern hrylling ég sá
Hún tók úr mér allan vind
Sú mölbrotna beinagrind
Þar var ég sjálfur sem þarna lá
Eitt sinn var ég annars mestur maður í Rússía
Mér bruggaði, lumbraði um keisarans ætt
Til heljar, ég sendi þau öll
En, ein slapp úr heljarhöll
Litla Anía, úr því verður nú bætt
Um niðdimma nótt finna þeir fjendur
Um kolsvarta nótt í skugganna sát
Þegar hefndin þau slær Þá, ég skelli á lær
Um niðdimma nótt, nár, verður hún
Sælar stúlkur... Heyriði... ég...
Ég finn að ég eflist af ótuktar öflum
Bindið hnýti ég, laus við allt leiðindastress
Allt fer nú ferlega vel Því fljótlega
sýpurðu hel Dasvidanya, Anía, yðar náð Bless, bless
Um niðdimma nótt missti þig ótti (Af ótta á ég alveg glás) Um niðdimma nótt, skemmdin er hraus
Hún fer ekki spönn Þessi martröð er sönn
Um niðdimma nótt (Þöngulhaus)
Um niðdimma nótt finna þeir fjendur (Fjendur)
Um niðdimma nótt kafteinn er laus (Drepum hana)
Mín kæru, það er rétt
Líkur hér Romanov ætt
Um niðdimma nótt
Um niðdimma nótt
Komið púkar
Mér að þjóna
Sýnið ykkar illa þel
Um niðdimma nótt
Finnið hana
Fljúgið hraðar
Um niðdimma nótt,
Um niðdimma nótt
Sýpur hún hel!