Ja má óndska drívast út frá veika kroppinum við óndsku
Fast í búri sum eitt djór, lata tey ikki upp
Fingið í dárakistu, dryppur av mítt blóð
Myrkurs trúfastu ørindasveinar, lonkt við mín fót
Noreg, Noreg, Noreg
Sólin er farin burtur
Í regninum og vindinum á nátt
Mín barndóms tungi portur
Læst í mínum sinni
Langt niður í djúpa dalinum, speglast í vatninum
Tað er her at eg vil liva, tað er her at eg vil doyggja
Undir øskugreinum áarinnar finni eg mína sál
Skuggarnir runnir í stein, lýsið slær teir deyðiliga
Noreg, Noreg, Noreg