Укол [Ukol] [Polish translation]

Zima zmieniła się na wiosnę

Wiosna zmienia się na lato

Lecz świat jest pokryty zasłoną

I wiem o tym.

Nienawidzę słoneczne światło,

Chowam się w kupie starzyzny,

A może, i tam mnie nie ma?

Czyżby ja jestem ja?

Kto by mógł przypuścić

Że znów będę słabą,

Światło zbyt jaskrawie świeciło,

A woda zbyt głośno kapała.

Pomogły na pewien czas marzenia,

Lecz teraz mi o wiele gorszej,

A ja myślałam wszak, że ty

Jesteś zastrzykiem, który mi jest potrzebny.

Nie chcę bujać w obłokach,

Wszystko zmieszało się od tych wycieczek,

Mi jest potrzebna cegła na nogach,

A nie bańka mydlana iluzji.

Chcę być ścianą

W oschłym świecie, gdzie wszystko jest zrozumiale.

Co zrobiłeś ze mną?

Przywróć wszystko wstecz.

Pokładź mnie na łóżko

I nakryj mnie kołdrą.

Będę cicho leżała,

Chociaż dotychczas latałam.

Niech leciałam w dół z wysokości

Lecz teraz mi o wiele gorszej

A ja myślałam wszak, że ty

Jesteś zastrzykiem, który mi jest potrzebny.