Udha më thërret shtigjeve të reja,
Vala e një lumi po më thotë eja.
Toka jonë e bukur hapet valë, valë,
Zërat më urojnë: biro, ardhsh i bardhë.
Qielli ësht`i kthjellët si një sy fëmije,
Toka rrit për ne fjalë dashurie.
Syri i udhëtarit, zog që s`di të ulet,
Pikë e djersës sonë, ra dhe u bë lule.
Qielli ësht`i kthjellët si një sy fëmije,
Toka rrit për ne fjalë dashurie.
(refren)
E ku ka më t`bukur si kjo tok`e artë,
Dielli nëpër pemë si fole e zjarrtë,
Moshën e rinisë ti jeton atdhe,
Ti je dashuria, zemra jon`ti je.
Toka jon`e bukur hapet valë, valë,
Zërat më urojnë: biro ardhsh i bardhë.
Udha ësht` e lumtur kur ndjen hapa njerëzish,
Jeta kërkon këngën siç do zogu qiellin.
Udhëtoj në fusha, udhëtoj në shkrepa,
Njerëzve që s'i njoh u them tungjatjeta.
Mbushur plot me ritme ngjyra gjithashtu,
Dashurinë për jetën e përcjell tek ju.
Udhëtoj në fusha, udhëtoj në shkrepa,
Njerëzve që s'i njoh u them tungjatjeta.
(refren)
E ku ka më t`bukur si kjo tok`e artë,
Dielli nëpër pemë si fole e zjarrtë,
Moshën e rinisë ti jeton atdhe,
Ti je dashuria, zemra jon`ti je.
Moshën e rinisë ti jeton atdhe,
Ti je dashuria, zemra jon`ti je!