Η γυναίκα που το αγαπημένο της χρώμα είναι το μωβ
Η αγαπημένη της λέξη είναι ''ο επαναστάτης''
Το αγαπημένο της παιχνίδι είναι να με πληγώνει
Το πείσμα της είναι μια ουλή που της άφησε η παιδική της ηλικία
Η γυναίκα που μετράει τον χρόνο με πληγές
Σε σύγκρουση με το παρελθόν της
Είναι μια κοπέλα που στρέφεται στον Θεό τη νύχτα
Είναι επαναστάτρια την ημέρα
Σαν χαρταετός με τα σκοινιά της μαζεμένα
Δεν θα μπορούσαμε να πετάξουμε ποτέ μαζί χωρίς να μας νοιάζει ο κόσμος
Ούτε να φύγουμε μακριά σε ξεχωριστούς δρόμους
Σκορπισμένοι από τον αέρα,απαράδεκτοι
Εσύ και εγώ
Κρέμασε τις καρδιές που έσπασε στα σχοινιά
Παρολαυτα,πλήγωσε τον εαυτό της περισσότερο
Αφήνει ψίχουλα πίσω της
Οπότε τα πουλιά να φάνε τις πατημασιές της
Ο αγαπημένος της ήχος είναι το γέλιο παιδιών
Αλλά η ίδια δεν ήθελε ποτέ να γίνει μητέρα
[?]
Ποτέ δεν ριζώθηκε
Ώστε όταν μπορούσε να έφευγε
Σαν χαρταετός με τα σκοινιά της μαζεμένα
Δεν θα μπορούσαμε να πετάξουμε ποτέ μαζί χωρίς να μας νοιάζει ο κόσμος
Ούτε να φύγουμε μακριά σε ξεχωριστούς δρόμους
Σκορπισμένοι από τον αέρα,απαράδεκτοι
Εσύ και εγώ
Βρίσκουμε ο ένας τον άλλον με κάποιο τρόπο
Ακόμη και αν απιστήσαμε σε αυτούς που αγαπάμε
Η γυναίκα που της έκανα έρωτα μέσα από τα δάκρυα
Σαν χαρταετός με τα σκοινιά της μαζεμένα
Σαν χαρταετός με τα σκοινιά της μαζεμένα
Δεν θα μπορούσαμε να πετάξουμε ποτέ μαζί χωρίς να μας νοιάζει ο κόσμος
Ούτε να φύγουμε μακριά σε ξεχωριστούς δρόμους
Σκορπισμένοι από τον αέρα,απαράδεκτοι
Εσύ και εγώ
Η γυναίκα με την οποία αποκοιμήθηκα πολλές νύχτες
Μόνο για να ξυπνήσω μόνος