У нядзелю ў Слуцку на базары
Жонкі мужыкамі таргавалі.
Як прыйдзецца да ладу,
То я свайго павяду та й прадам.
Як прыйдзецца да ладу,
То я свайго павяду та й прадам.
Ой, з ніт матуза я звязала
Ўзяла свайго чалавека, залыгала.
Дай павяла на базар,
Да цярніцы прывязала.
Дай павяла на базар,
Да цярніцы прывязала.
Як наехалі таргаваці,
Як наехалі таргаваці,
Сталі думаць і гадаць,
Што за майго мужа даць.
Сталі думаць і гадаць,
Што за яе мужа даць.
А за майго мужа трэба даці,
А за яе мужа трэба даці
Пару коней вараных
Ды сто рублёў залатых.
Пару коней вараных
Ды сто рублёў залатых.
3 коньмі трэба водзіцца,
З грашмі трэба насіцца,
А мой мілы, чарнабрывы
Да работы не лянівы,
Ён пасее, наарэ,
Ні для кога — для сябе!
А мой мілы сэрдэнька,
Пажалею я цябе!
Не прадам!