У неба попросим [U neba poprosim] [Greek translation]

Φιλούν τα πεσμένα φύλλα τους νερόλακκους

και τα φύλλα κάνουν γύρους

πάλι ο φθινοπωρινός ουρανός κλαίει

αλλάζει το χρώμα του καλοκαιρινού ουρανού

και μας δίνει την ιστορία αγάπης

αλλά μας την έχει ήδη σιαβάσει

Ρωτώντας τον ουρανό

να τακτοποιήσει όλα τα αστέρια στη θέση τους

Ρωτώντας τον ουρανό

να μην χωρίσει το ύψος στα δυο

Ρωτώντας τον ουρανό

η αγάπη δεν κρύβεται αε ξένα χέρια

Ρωτώντας τον ουρανό

η τρυφερότητα βρίσκεται στα σύννεφα

η θλίψη κρύβεται στο κίτρινο χαμόγελο

και η ηχώ επαναλαμβάνει: δεν γυρνώ

γιατί ανοίξαμε την πόρτα του χωρισμού?

τρέμει η ψυχή απο τις κραυγές των πουλιών

και δεν κρύβεται το τρεμόπαιγμα των βλεφαρίδων

η ερωτηση έιναι μ'ηπως βιαστήκαμε?