Tyteberet uppå Tuva
Voks ut af ei liten Von.
Skogen med si gröne Huva
Fostrar mangein raudleitt Son.
Eingong seint om Hausten
Lagde liten Svein til Berg Skogs ut:
“Raudt eg lyser,” Beret sagde,
“Kom åt meg, du Vesle Gut.
Her ifrå du må meg taka:
Mogjet Ber er utan Ro.
Mal meg sundt, at du kan smaka
Svaledrykken af mit Blod!
Svaledrykken af mit Blod!
Mognar du, so vil du beda
Just den sama Bön, som eg.
Mogjen Mann det mest må gleda,
Burt for Folk at gjeva seg,
Burt for Folk at gjeva seg,
Burt for Folk at gjeva seg.”