Я стаяла на краі Зямлі,
Больш, сапра́вды (дакладна), не магу ляцець.
Адыходзяць нашы караблі,
Нам ужо, напэўна, не паспець --
Песню гэту нам ўдваіх дапець.
Ты мая ласка, ты -- маё неба,
За табой ўстану, дзе б ты і… не быў.
Ты маё сэрца, ты маё цуда,
Абдыму цёпла, я з табой буду.
Памылялася шмат разоў,
Не хацела прычыняць я боль.
Знаю, ўжо ты ў нас не верыш больш,
І маршруты нашых караблёў
Я не адпушчу, трымаю зноў.
Ты мая ласка, ты -- маё неба,
За табой ўстану, дзе б ты і не быў.
Ты маё сэрца, ты маё дзіва,
Абдыму пяшчотна, я з табой, мілы…
Ты мая ласка, ты -- маё неба,
За табой ўстану, дзе б ты і -- не быў.
Ты мая ласка, ты -- маё неба,
За табой ўстану, дзе б ты і не быў.
Ты маё сэрца, ты мой цуд дзівны,
Абдыму моцна, я з табой, мілы.