Ty [Italian translation]

Byłaś u kresu drogi dalekim światełkiem,

nadzieją, której darmo szukać mędrca szkiełkiem.

Byłaś serca stukotem i myśli gonitwą.

I żebyś wreszcie przyszła żarliwą modlitwą.

Byłaś liściem tańczącym w purpurze jesieni,

byłaś drzwi niecierpliwym uchyleniem w sieni

i chwilą, w której zamarł czas i znikła przestrzeń.

Przez jedną chwilę byłaś, tym byłaś, a jesteś...

Jesteś wesołym ogniem, co strzela wysoko,

nadzieją, której darmo szuka mędrca oko,

czasem mierzonym serca biciem niecierpliwym.

I żebyś tu została westchnieniem żarliwym.

Jesteś moją muzyką w siedmiu strunach śpiącą

i garścią śniegu, w którą wtulam twarz płonącą

i nitką, co się złoto w przędzy myśli przędzie.

Tym wszystkim dla mnie jesteś, tym jesteś, a będziesz...

Będziesz wiatrem wiosennym, co wieje od rzeki,

będziesz snem, co zmęczone zamyka powieki,

moim świtem spokojnym, dni szarych urodą,

będziesz soli okruchem, i chlebem, i wodą.

Będziesz niezgrabnym wierszem i świerszczem w kominie,

babim latem w jesieni i kolędą w zimie,

bo tak nam już sądzone: tam gdzie ja i ty wszędzie.

Byłaś, jesteś i będziesz...