Δύο κάμπιες
Ερωτευμένες και λαχταρούν
Περνάνε κάθε βράδυ
Και πρωί μαθαίνοντας
Να κρατάει ο ένας τον άλλον
Η πείνα τους καίει
Για να κυβερνήσουν έναν κόσμο
Που αλλάζει, αλλά ποτέ δε σταματά να γυρίζει
Μαζί σε αυτόν τον κόσμο
Που αλλάζει, αλλά ποτέ δε σταματά να γυρίζει
Δύο κάμπιες
Ενάντια στον καιρό
Ο αέρας γίνεται πιο κρύος
Αλλά είναι μαζί
Κρατάει ο ένας τον άλλον
Χωρίς να ξέρουν
Ότι είναι το μόνο που έχουν ως καταφύγιο1
Και κάτι μέσα τους μεγαλώνει
Επιθυμούν να μείνουν μαζί
Αλλά κάτι μέσα τους μεγαλώνει
Άι, κάμπιες
Μην κρατιέστε τόσο σφιχτά
Και οι δύο σας ξέρετε ότι
Είναι καιρός να μεγαλώσετε
Να χωριστείτε, να ενωθείτε ξανά
Θαύματα σας περιμένουν
Ακριβώς στην άλλη πλευρά
Πιστέψτε ότι θα είναι εκεί
Και ξεκινήστε να ετοιμάζετε
Τον δρόμο του αύριο
Άι, κάμπιες
Μην κρατιέστε τόσο σφιχτά
Και οι δύο σας ξέρετε ότι
Είναι καιρός να μεγαλώσετε
Να χωριστείτε, να ενωθείτε ξανά
Θαύματα σας περιμένουν
Ακριβώς στην άλλη πλευρά
Πιστέψτε ότι θα είναι εκεί
Και ξεκινήστε να ετοιμάζετε
Τον δρόμο του αύριο
(Ω, ω, ω, ω...)
Δύο κάμπιες
Μέσα στα κουκούλια τους περιμένουν
Η κάθε μία στον δικό της κόσμο
Προσδοκώντας
Τι συμβαίνει μετά:
Η αναδιάταξη
Και είναι τόσο φοβισμένες για να αλλάξουν
Σε έναν κόσμο που ποτέ δε σταματάει να αλλάζει
Οπότε αφήστε τους τοίχους να πέσουν
Ένας κόσμος που ποτέ δε σταματάει να αλλάζει
(Που ποτέ δε σταματάει να αλλάζει)
(Που ποτέ δε σταματάει να αλλάζει)
(Που ποτέ δε σταματάει να αλλάζει)
Άι, πεταλούδες
Μην κρατιέστε τόσο σφιχτά
Και οι δύο σας ξέρετε ότι
Είναι καιρός να φύγετε
Να πετάξετε χώρια, να ενωθείτε ξανά
Θαύματα σας περιβάλουν
Απλά αφήστε τους τοίχους να πέσουν
Μην κοιτάξετε πίσω σας
Πετάξτε μέχρι να βρείτε
Τον δρόμο του αύριο
Άι, πεταλούδες
Μην κρατιέστε τόσο σφιχτά
Και οι δύο σας ξέρετε ότι
Είναι καιρός να φύγετε
Να πετάξετε χώρια, να ενωθείτε ξανά
Θαύματα σας περιβάλουν
Απλά αφήστε τους τοίχους να πέσουν
Μην κοιτάξετε πίσω σας
Πετάξτε μέχρι να βρείτε
Τον δρόμο του αύριο
Άι, πεταλούδες
Μην κρατιέστε τόσο σφιχτά
Και οι δύο σας ξέρετε ότι
Είναι καιρός να φύγετε
Να πετάξετε χώρια, να ενωθείτε ξανά
Θαύματα σας περιβάλουν
Απλά αφήστε τους τοίχους να πέσουν
Μην κοιτάξετε πίσω σας
Πετάξτε μέχρι να βρείτε
Τον δρόμο του αύριο
1. Ο ένας είναι το καταφύγιο του άλλου.