Каляровыя птушкі, японскія словы
Узор пыліцца на тонкіх рукавах
У кашлятых нітках заблытаўся цмок -
Табою выткан нядбала і даўно.
Стаміўся танні халат, зблякнуў узор кветкавы
Ён многа-многа гадоў падрад адлюстоўваў усходнясць.
Ён любіць плячы; чакае, калі, падняўшыся надта рана
Яго просты стары сябе пачуе султанам.
Маўчыць, быццам невядома - ён не ведае, што сталося.
Вісіць на прывычным месцы, нібыта вазьмёш яго яшчэ.
А ты знік - ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць
Ты зліўся з паветрам, ты ператварыўся ў дым
Засталіся літары ў дакументах, на рахунках,
І гэтыя літары былі іменем тваім.
Тут усё ў парадку, тут захаваўся след
На месцы тапкі, а чалавека няма.
Тут не пагаснулі акуркі, кнаты -
Гарэюць дарэмна, палаюць ад тугі.
Чакаюць запалкі і тытунь, калі пачнецца зкур -
Пакінутыя вось так, не крануты з гэтага часу.
А ты не блізкі, не далёні, не глядзіш з вышыні -
А дзесьці пад зямлёй - не ты, не ты, не ты...
(Не ты, не ты...)
Вось, здаецца, пырхнула птушка з халата на пальто
Ноч зноў ашукала, у цемры прыснілася не гэта.
А ты знік - ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць
Ты зліўся з паветрам, ты ператварыўся ў дым
Засталіся літары ў дакументах, на рахунках,
І гэтыя літары былі іменем тваім.
Ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць
Ты зліўся з паветрам, ты ператварыўся ў дым
Засталіся літары ў дакументах, на рахунках,
І гэтыя літары былі іменем тваім.
Ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць
Ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць
Ні ў пустыні, ні ў цемры не адшукаць