Två konungabarn [Faroese translation]

Tað var tvey aðalborin kongabørn

Sum lova hvørjum øðrum trúgv

Og hvønn ið tá skuldi svika

Skal liva í órógv og pínslu

Tað var ein gomal trøllkona

Sum hoyrdi teirra talu

Tann kærleikan vil eg taka sundur

Um eg fái at síggja tann dag

Og hertogin legði í sundið og svam

Og fekk eina bylgju í bróstið

Men tá dimdi eldurin frá lyktini

Sum hertogin aftaná

Og moyggin sín faðir spurdi

Við litlu grønu ánna

Gevur tú mær loyvi at ganga,

Alt við litlu grønu ánna?

Er nóg at eg tær gevur loyvi,

alt við litlu grønu ánna,

Vek yngsta bróður tín,

Hann kann væl fylgjast við tær

Hvat skal mín bróðir har gera,

Hann kann so lítið skilja

Hann styggjur burtur allar smáfuglarnar

Ið ávegis síggjum

Og moyggin gekk seg

Við litlu grønu ánna

Og har fekk hon at síggja ein fiskari

Sum fiskaði á sínum báti

Góðan dag, góðan dag tú fiskari

Góðan dag fyri sín bát

Sást tú aðalsmansins lík

Líggja í bylgjunum bláum?

Úr silki vóru hansara sokkar

Og gullspunnið hansara spenni

Og eg hevði aldri hugsað

eg sá aldri líkið smílist

Og moyggin tók ringarnar av hondini

Og gullketan av hálsinum

Og gav tær litlu fiskaranum,

Sum leiddi bátin fram