Ez agirê ku di nav çerme te dişewite me.
Ez ava ku tîbûna te bi dawî tîne me,
Ez keleh im, asêgeh,
Şûrê ku dewlemendî diparêze.
Tu hewa ku distînim
Û ronahiya heyvê di nav derya.
Qirikê ku ez dixwazin şil bikim,
Ez ditirsim ji evîne bifetisim.
Û çi xwestin tu bidî min?
Tu dibêjî: "nêrîna xezînea min bese.
Ew bibe ya te, ew bibe ya te. »