Թույլ Տուր, Սիրելիս, Իջնել Փողոց [Tuyl Tur, Sirelis, Ichnel Poghots] lyrics

Թո՛ւյլ տուր, սիրելի՛ս, իջնել փողոց,

Հենց էսպես՝ առանց անձրևանոց...

Կատաղած անձրևը, սառն անձրևը

Մարդկանցից մաքրել է փողոցները,

Փողոցից մաքրել է կեղտն ու փոշին:

Իսկ մարդիկ փակվել են տներում՝

Իրենց փայփայած օջախներում,

Մարդիկ, տե՛ս, ուտում են, հետո կուշտ գխտում են,

Հաստաոռ կանայք, տե՛ս, բամբասում են.

Տելեվիզորով դեռ չի սկսվել կինոն:

Դիմացի պատուհանից մի կին

Վախեցած նայում է լվացքին,

Իսկ նրա ճաղատ ու գունատ մարդը

Կարծես թե ուրախ է ու զվարթ.

Անձրևը լվացել է նրա «Ժիգուլին»:

Թո՛ւյլ տուր, սիրունի՛կս, իջնել փողոց՝

Առանց անձրևանոց,

Քայլել անձրևի տակ հենց էսպես՝ աննպատակ,

Աշնան վերջի՜ն, վերջի՜ն անձրևի տակ,

Վազել, մտնել ուղիղ դպրոցի բակ:

Այնտեղ բոլոր իմ ընկերներն են,

Այնտեղ չունեմ թշնամիներ,

Այնտեղ ամեն ինչ այնքան պարզ է,

Այնտեղ չկան կեղծ ժպիտներ:

Այնտեղ ընկերդ չի լքի,

Երբ քեզ պատժել են անտեղի,

Այնտեղ կեղծիքը չի անցնի,

Եվ նույնիսկ սերը իսկական է:

Եվ իսկական է մարդկությունը,

Որը հիմա շատ հազվագույտ հիվանդություն է:

Որտե՞ղ, այդ ի՞նչ կռվում կորան

Իմ ընկերները իսկական.

Ի՜նչ ահավոր բանտարկություն է

Ընտանեկան երջանկությունը:

Թո՛ւյլ տուր, սիրելի՛ս, իջնել փողոց,

Հենց էսպես՝ առանց անձրևանոց...

Կատաղած անձրևը, սառն անձրևը,

Մարդկանցից մաքրել է փողոցները,

Փողոցից մաքրել է կեղտն ու փոշին: