Сакам да ја тестирам секоја моја желба
и да ги оставам сите мои стравови за миг
дека можам да те изгубам
прекин на протокот на моите мисли, за момент
без оглед кој зборува, и прави само врева, верува дека е невозможно
дај ми време, да ти кажам сѐ
не ми го земај времето, ниту храброста да ти кажам се
остави ме да одам, но не ја оставај мојата рака, не сега
најди во мене извор на среќа, ова е мојот предизвик и твоја „зрелост
Ако секогаш би разликувал страв од гнев
дури и ако надвор сѐ е прекрасно
нема тоа да го сфатам (земам) како срам
можно е, моите соништа да се малку луди во моментов
но тие ми припаѓаат
ќе ги најдам одговорите на никогаш не-прашани прашања
без стравот дека ти си далеку, без да ги слушам луѓето
затоа што не сакам да бидам слична како ништо, не повеќе
зборовите, не секогаш се бројат
ти знаеш, дека животот понекогаш е посилен од ветувањата
од сета можна болка
ги знам симптомите на љубовта, моите емоции кога надвор врне
кажи ми кое е помали зло
стравот? лутината? моето расположание
дури и ако надвор сѐ е прекрасно
нема тоа да го сфатам (земам) како срам
можно е, моите соништа да се малку луди во моментов
но тие ми припаѓаат
дури и ако надвор сѐ е реално
нема да го земам тоа како жалење
можеби моите соништа се погрешни
малку луди во моментов
тие се мои
надвор е прекрасно, надвор сѐ е прекрасно
надвор е прекрасно, надвор сѐ е прекрасно
можеби моите соништа се погрешни, малку луди во моментов
тие се мои
дури и ако надвор сѐ е прекрасно
нема да фо сфатам (земам) тоа како страв
можеби моите соништа се погрешни, малку луди во моментов
тие се мои