Usulca, ruhuna binipte gittin.
Terk eden olmayı sen bilerek seçtin.
Yalnızlık, koynuma düştü her gece.
Masaldı, uyuttun ya da ben kandım.
Sakindi sularım, sessiz ağlardım.
Fırtınayı, bu boranı sen içime attın.
Tut ki çıldırdım...
Tut ki ölüyorum...
Giderken bile senden,
Sana dönüyorum.
İnanmak, uzakta ıssız bir şehir.
Üstümüzden uçardı hep yemin kuşları.
Haliç'te, mahsun bir geminin hüznü
Anlardı belki bizi birgün, kim bilir?
Tut ki çıldırdım...
Tut ki ölüyorum...
Giderken bile senden,
Sana dönüyorum.