Εσύ πέφτεις απ'τα αστέρια, ώ Βασιλιά τ'ουρανού
και έρχεσαι σε μια σπηλιά στο κρύο και στον πάγο
Ώ θεϊκό μου μωρό
σε βλέπω εδώ να τρέμεις
Ώ μακάριε Θεέ
Αχ, πόσο σου κόστισε να μ' αγαπάς!
Σε σένα , που είσαι ο δημιουργός του κόσμου
να λείπουν ρούχα και ζεστασιά, ω κύριέ μου
ακριβό εκλεκτό βρέφος,
πόσο πια αυτή η φτώχεια σου
λατρεύεται,
επειδή η αγάπη σ'έκανε, ακόμα πιο φτωχό,
Εσύ που άφησες τη όμορφη γαλήνη της θεϊκής αγκαλιάς,
για να πασχίσεις να φθάσεις σ' άχυρα
γλυκιά αγάπη της καρδιάς μου.
Που σε πάει η αγάπη?
Ώ Ιησού μου
Γιατί υπέφερες τόσο? για την αγάπη μου!
Μα αν ήταν θέλημά σου αυτό το βάσανο,
γιατί κλαίς μετά, γιατί θρηνείς?
Ιησού μου, εννοείται ναι!!
Αχ, κύριέ μου!
Δεν κλαις από οδύνη, μα κλαις για την αγάπη
Κλαις γιατί βλέπεις εμένα τον αχάριστο
που με τόσο πολύ αγάπη,είμαι τόσο λίγο αγαπημένος!
Ώ τέρψη του στέρνου μου
αν ήταν ήδη έτσι από καιρό, τώρα λαχταρώ μόνο εσένα
Ακριβέ μου μην κλαις πια,και εγώ σ' αγαπώ , σ' αγαπώ
Εσύ κοιμάσαι, παιδί μου, μα εντωμεταξύ η ψυχή
δεν κοιμάται, όχι αλλά ξυπνά συνέχεια
ε, όμορφο και αγνό ποίμνιο μου
τι σκέφτεσαι? πες μου. Ώ αγάπη τεράστια,
μια μέρα πέθανα για σένα, απάντησες, σκέφτομαι
Έτσι, αφού πέθανες για μένα, σκέψου, ώ Θεέ
κάτι άλλο, πέρα από σένα, τι μπορώ ν'αγαπήσω εγώ?
Ώ Μαρία, ελπίδα μου,
κι αν λίγο αγαπώ τον Ιησού σου, δεν σε απαρνιέμαι
αγάπησε τον για μένα, μιας και δεν ξέρω ν'αγαπώ!!