Προσπαθείς να αλλάξεις την πραγματικότητα
Ψεύδεσαι από φόβο στην αλήθεια
Παίζεις με την φωτιά
Φεύγεις και τώρα θέλεις να γυρίσεις
Λες ότι δεν καταλαβαίνω τον πόνο σου
Αλλά εσύ τι ξέρεις από αγάπη
Ήθελες ελευθερία
Αλλά σου χαρίζω την μοναξιά
Και πώς τολμάς να μου λες
Ότι δεν μπήκα ποτέ στην θέση σου...
Ο πόνος σου ζει σε κάθε δέρμα της ψυχής μου
Και με πονάει να μην ακούω την φωνή σου τα πρωινά
Κανείς δεν καταλαβαίνει τόσο όσο εγώ
Ο πόνος σου που βγαίνει από το σώμα σου και με συντροφεύει
Με κάνει να θυμάμαι ότι μέχρι και η σκιά σου μου λείπει
Δεν σημαίνει ότι είμαι καλύτερα
Αν σήμερα υποφέρεις, δεν έχω εγώ το φταίξιμο
Σου χάρισα την ζωή μου χωρίς μέτρο
Όλα όσα είχα σου τα έδωσα
Σε έβαλα πρώτη μου έννοια
Ξέχασα τα πάντα μέχρι και εμένα
Το δάκρυ που τώρα βλέπεις στον καθρέφτη
Είναι η αντανάκλαση αυτού που ήμουν...