«Tu, che pallido, esangue
Sospiroso e dolente
Muto, gelido, ardente
Immobile qual sasso
Sempre misero piangi
Sempre misero piangi
Chi sei, squallido tanto e così lasso?
Qual può sì fera sorte
Render un huom mortal tal senza morte?»
«Un amante son io
Lungi dal’amor mio
Tu, s’amante non sei
E non lungi non sei dal tuo desio
Non miri i dolor miei
E s’io non moro è perché spero un giorno
Far al mio caro ben dolce ritorno
E s’io non moro è perché spero un giorno
Far al mio caro ben dolce ritorno»