Θέλω να μπορώ να πετώ, ως του ήλιου το φως.
Τα λευκά φτερά χτυπώ, τα άστρα ο προορισμός,
Μα το ίδιο φως με σταματάει, λιώνει τα φτερά,
Λιώνει και την καρδιά.
Μέσα μου νιώθω μια φωνή, κάτι θέλει να πει
Σαν μια ανάμνηση θολή, χάνεται στη βροχή
Θα απλώσω πάλι τα φτερά μου, πιάνω ουρανό
Ζωντανεύω τα όνειρα μου
Και ζω για ένα σκοπό, να σε δω.
Και αν της καρδιάς μου τα κομμάτια πέσουν ξανά στη γη
Στης μοναξιάς τα μονοπάτια κάποιος θα τα βρει.
Μέσα μου νιώθω μια φωνή, κάτι θέλει να πει
Σαν ανάμνηση θολή, χάνεται στη βροχή
Θα απλώσω πάλι τα φτερά μου, πιάνω ουρανό
Ζωντανεύω τα όνειρα μου
Και ζω για ένα σκοπό, να σε δω
Και αν της καρδιάς μου τα κομμάτια πέσουν ξανά στη γη
Στης μοναξιάς τα μονοπάτια κάποιος θα τα βρει.
Έχω ανάγκη να σωθώ, να γιατρευτώ
Η καρδιά μου μπόρεσε κι όλα τα συγχώρεσε, ζω.