มุ่งทะยานอย่างตั้งมั่นแล้วโบยบินไป
สู่เหนือผิวน้ำที่ส่องประกายนั้น
แล้วก็ข้ามทะเลไปเลยสิ
ขยับปีกให้โบยบินไป
ไปสู่เมืองตรงโน้นกันเลย
ฉันเอง ก็เป็นแค่นกนางแอ่นตัวเล็กๆตัวนึง
ที่พยายามดั้นด้นมาจนถึงเมืองนี้
แล้วก็ได้สัมผัสถึงเสียงของผู้คนที่ท่าทางกำลังสนุก
และเสียงของเหล่าเพื่อนๆที่ใช้ชีวิตอย่างเศร้าสร้อยอยู่
ภายใต้ฟากฟ้าผืนเดียวกันแห่งนี้
ทุกคนต่างก็มีชีวิตในแบบที่แตกต่างกันไป
แล้วในตอนที่ทุกคนอยากจะปกป้องชีวิตในแบบของตัวเองไว้
ทำไมถึงเผลอทำร้ายจิตใจกันซะเองแบบนั้นล่ะ
พวกเราน่ะ มีชีวิตที่หลากหลายมากมายไม่เหมือนกัน
แต่ก็ใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ด้วยกันมาตลอด
ถึงพวกเราจะเป็นคน ต้นไม้ใบหญ้า ดอกไม้ รึนกก็ตาม
แต่ก็อยู่เคียงคู่กันมาได้เสมอ
ถึงสิ่งที่พวกเราเฝ้าตามหา
และฝันที่วาดไว้จะต่างกันก็ตาม
แต่ถ้าเราจับมือกันไว้ให้แน่นได้ล่ะก็
วันที่ได้หัวเราะไปด้วยกันต้องมาถึงแน่ๆเลย
แล้วตอนนี้ ฉันทำอะไรได้บ้างมั้ยนะ
อีกด้านนึงของความอุดมสมบูรณ์ที่อยู่ในกำมือของใครบางคน
นั่นคือผองเพื่อนที่ถูกแย่งชิงบ้านของเขาไป
ทั้งที่เอาจริงแล้วเขาก็แค่อยากใช้ชีวิตเคียงข้างพวกเรา
โดยที่ไม่ทำร้ายพวกเราเองแท้ๆ
ถึงแม้ความโศกเศร้าจะเข้ามากลืนกิน
จนหัวใจถูกย้อมไปด้วยสีดำก็ตาม
แต่ถ้าเราให้อภัยกัน และยอมกันล่ะก็
พวกเราต้องเชื่อมกันไว้ได้แน่
ถึงตอนนี้สิ่งที่พวกเราทำได้น่ะ
มันจะไม่ได้ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดก็ตาม
แต่อย่างน้อยๆมันก็ทำให้หนึ่งวันของคนๆนึง
เริ่มมีสีสันเปล่งประกายขึ้นมาเลยเห็นมั้ย
ถึงจะไม่ใช่อัญมณีที่ส่องประกาย
หรือทองคำเปลวก็ตาม
แต่ถ้าเกิดโลกทั้งใบ
มันเอ่อล้นไปด้วยความรักอันแสนเรียบง่ายแบบนี้ล่ะก็
ซักวันนึง ใต้ฟากฟ้าแห่งนี้
จะต้องมีอะไรเปลี่ยนไปบ้างแน่ๆ
นี่น่ะ เป็นฝันอันยิ่งใหญ่ของนกตัวเล็กๆอย่างฉันเองล่ะ