Wanneer de tijd rimpels tekent op de gezichten van de vrienden,
In juli komen ze voor hem, en in april voor haar;
De rekeningen zijn vereffend en het adres gedeeld, -
Het doet me pijn voor hen.
Wanneer ik de geur bemerk, weet ik dat een vriend vijand werd;
En hij ziet eruit alsof hij mij niet kende.
Ik sta vroeg op en loop over de weg daarheen,
Waar het water heilt.
Refrein:
De wereld voert oorlog tegen mij,
Maar dit is nog lang niet het einde voor mij.
Ik wil gewoon bij jou zijn;
Gewoon wil ik bij jou zijn
Tot de laatste dag.
Wanneer het zwijgen geen goud meer is, maar dynamiet;
En het hart een bom in de borst is en niet gewoon pijn doet.
En de tranen van 's morgens verraderlijk honderd maal per dag -
Dan verbrand ik snel
Wanneer ik alles begrijp maar ik kan al niets meer doen.
En van allen dromen die de andere oever al bereikt hebben.
Dan sta ik vroeg op en loop via de weg daarheen,
Waar het water heilt.
Refrein:
De wereld voert oorlog tegen mij,
Maar dit is nog lang niet het einde voor mij.
Ik wil gewoon bij jou zijn;
Gewoon wil ik bij jou zijn
Tot de laatste dag. (x3)