Wędrowcy:
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Wędrowiec pierwszy:
W białym płaszczu kroczę, świtem się pojawiam
Światło ze snu budzę, życia płomień wam odpalam.
Dzisiaj nie początek, koniec wam zanoszę:
Męki, i cierpienia, zadośćuczynienia.
Wasyliso, stara służko
Z sową szarą na ramieniu,
Dzisiaj wolność ci przynoszę.
Tak, uzyskasz przebaczenie!
Wędrowcy:
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Wędrowiec drugi:
W krwawym płaszczu kroczę, wieczorem się zjawiam,
Wszystko, co na ziemi żywe słodkim snem napawam.
Teraz otrzeźwienie, nie sen wam przynoszę.
Z koszmaru strasznego dzisiaj was uwalniam.
Wasyliso, stara służko
Z sową szarą na ramieniu,
Dzisiaj wolność ci przynoszę.
Uzyskałaś przebaczenie!
Wędrowcy:
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Dzisiaj przybywam tu,
Aby klątwę zakończyć.
Oto wolności czas
I powrotu do Nawii.
Oto pojawiam się
Wskazać drogę przeklętym.
Dziś uwolnić was chcę
Mocą bogów pradawnych!
Dzisiaj przybywam tu,
Aby klątwę zakończyć.
Oto wolności czas
I powrotu do Nawii.
Wędrowiec trzeci:
W czarnym płaszczu kroczę, nocą się zakradam,
Aby życie mogło ufnie wypocząć do rana.
I wam dzisiaj także garść pełną przynoszę
Ukojenia znoju, słodkiego spokoju.
Wasyliso, stara służko
Z sową szarą na ramieniu,
Pobłogosław miłość dwojga,
Nim do Nawii stąd odejdziesz!