Мне скажы – калі́, што незнаёмцы?
Мне скажы -- ты тайнаю, што мы..?
[1] Калі́ ж ты блі́зкая,
І шэпчаш: трэба мне (трэба ты)!.. —-
Ранкам каб -- ды сагрэць…
[2] Вазьмі́ ж!.Мяне ты -- ды выпрабуй!
Хай будзе перш, чым – Ты з усмешкаю «знiкла недзь-» (ты сышла)…
Вазьмі ж!.Дазволь мне «быць адным» (тым і быць), —-
Каму адмовіш («Канец!»— - ты скажаш),
Аль «пачаткам» То́е — для мяне (Аль пачаткам --- Цябе чакаць)…
Ты скажы: чаму мы як «чужыя»?
Пачуцця́м --- чаму ж ды не гарэць?
[1] Калі ж (Але́) -- ты блізкая,
шэпчаш: трэбен ты!.. —-
Ды на ранку сагрэць…
[2] Мяне --- Ты во́зьмеш!. -- ды выпрабуй!
Хай перш чым будзе – Ты ўсміхнешся.., пакінеш тут…
Вазьмі ж!.Дазволь мне быць «Адным» (тым і быць):
«Даволі!» —- скажаш,
Але «пачаткам» ТОЕ — для мяне…